“Analytisch sterk, maar ook gevoelig heb ik mijn denken leren verbinden met m’n voelen.”
Ik ben Harm Jan (’87), een nuchtere, Groningse man. Analytisch sterk, maar ook gevoelig. Altijd al een reflectieve inborst gehad, geprobeerd mezelf en de wereld beter te begrijpen. Opgegroeid met het woord, sterk gestimuleerd in het denken. Aangemoedigd bij conflicten ‘de verstandigste te zijn’. In de pubertijd flink in de knoop met de grote thema’s van het leven. Ik voelde me niet goed, en toch vroeg ik me af of ik eigenlijk wel kon voelen. Denken, ja, dat kon ik wel!
Behept dus met een niet al te groot talent om me goed te voelen, was het leven ook vooral een zoektocht naar de zin ervan. Naast mijn studies (theoretische) natuurkunde en filosofie deed ik ook andere dingen om me als mens breder te ontwikkelen. Ik heb vele cursussen gedaan, van levensbeschouwlijke en maatschappelijke discussiegroepen tot improvisatie theater; van schilderen, boetseren en dans, tot tai-chi, yoga, en meditatie. De laatste jaren volg ik trainingen en opleidingen rond stem-, adem- en lichaamswerk. Hierin leer ik mezelf steeds beter kennen. Mijn denken heb ik daarbij leren verbinden met m’n voelen.
Want, meer en meer kwam ik erachter dat de sleutel om je goed te voelen is goed te voelen. En dáár bleek ik wél talent voor te hebben! Niet alleen vanwege m’n gevoeligheid, maar ook omdat ik een scherpe en aandachtige geest heb. Die goed kan waarnemen en precies kan voelen. Het is niet óf denken óf voelen, het gaat erom het denken en het voelen in verbinding te houden met elkaar. Denken doorvoelen, voelen doordenken. Daar ontstaat de wijsheid.